W tej odsłonie pokażę Wam jak nauczyć psa odpoczywać i jak można jemu psu nauczyć się wyciszać i odprężać nie tylko w domu, ale też i w obcych miejscach. Mam dwa burki ciapate i żaden z nich nie miał odpoczywania w pakiecie. Można powiedzieć, że to ja je tego nauczyłam. Jak? O tym będzie dzisiejsza notka. Czytaj dalej… Zauważalne są nie tylko zachowania, takie jak zaburzenia snu, funkcji poznawczych, brak skupienia nadmierna aktywność motoryczna czy nadwrażliwość na ból, ale także objawy somatyczne, takie jak owrzodzenia błony śluzowej żołądka i jelit, wymioty, utrata sierści czy problemy z mięśniami i skórą. Lęk separacyjny u psa krok po Domowe sposoby leczenia anginy u psa. Pierwsze objawy bólu gardła można leczyć w domu. Aby zapalenie gardła u psa nie przerodziło się w poważny problem, pupil powinien więcej odpoczywać, najlepiej w ciepłym miejscu. Suchą karmę zamień na mokrą, a tę dodatkowo lekko podgrzej przed podaniem do zjedzenia. Do picia daj zwierzęciu Aby skutecznie nauczyć psa wypróżniania się w odpowiednim miejscu, musisz nauczyć się rozpoznawać sygnały, które wskazują, że pies chce się wypróżnić. Może to być chodzenie w okręgu, węszenie ziemi, czy też powolne obniżanie się na tylnych łapach. Fizyczne odgrodzenie. Oprócz nauki, poznania podłoża problemu i zapewnienia rozrywek to, co warto zrobić, gdy pies niszczy ogród, dotyczy również fizycznego uniemożliwienia wykonania szkód. Oczywiście nie mówię tu o metodach awersyjnych, odciąganiu czy odpychaniu psa. Nie ukrywam, że jeśli zmagacie się z problemem, jakim jest agresja u psa, to najlepszym rozwiązaniem jest udanie się do specjalisty, który znajdzie powód, zaproponuje odpowiednią metodę dobraną do waszego psa, pokaże jak zastosować i pomoże wam przebrnąć przez ten proces. Agresja u psów – zrozum emocje, zmień reakcje. Kulisy FFEzj. Negra rasy polski owczarek nizinny na co dzień nie sprawia większych problemów. Suczka jest wesoła, lubi się bawić zabawkami i zupełnie po niej nie widać, że ma już 9 lat. Nie lubi jednak zostawać sama w domu i głośno protestuje, wyjąc i szczekając, gdy jej ludzi nie ma obok. Jak jej pomóc? Jak oduczyć psa bać się samotności? Tego zdecydowanie nie polecamy! Karanie po powrocieGdy po powrocie do domu widzisz, że twój pies nabroił, nie krzycz na niego. Będzie się ciebie bał i nie skojarzy, że to kara za to, co zrobił kilka godzin wcześniej. Poza tym zrobił to ze stresu. Zamykanie w klatce kennelowejPsa, który się boi zostawać sam, nie możemy na wiele godzin zamykać w klatce. Nie rozwiąże to problemu, jaki psiak ma z emocjami, a nawet może te kłopoty pogłębić. Rzucanie piłki przed wyjściemPrzed wyjściem z domu do pracy zabierzmy psa na spokojny spacer. Niech ma na nim okazję powęszyć i się wyciszyć. Nie bawmy się z nim w aportowanie, bo to podnosi poziom adrenaliny! Wystarczy się przejść w pierwszy lepszy poniedziałek, w godzinach przedpołudniowych, po dowolnie wybranym osiedlu. Gdy wytężymy słuch, łatwo się przekonamy, że problem Negry to problem tysięcy psów, które nie mogą się pogodzić z tym, że ich rodzina wyszła, zostawiając je same sobie. Część z nich wyje i szczeka (nieraz przez 8 godzin ku rozpaczy sąsiadów), część siusia po kątach, a część gryzie przedmioty (kapcie, książki) i niszczy wyposażenie domu (nierzadko też drzwi wejściowe, przez które wyszedł opiekun). Jak to zrobić, by pies ten samotny czas przesypiał? By nie przeżywał aż tak naszej nieobecności? Jedno musimy ustalić już na wstępie – pies zachowuje się tak, bo trudno mu opanować emocje. Nie radzi sobie z sytuacją i nie rozumie, dlaczego został… porzucony. Przekonajmy go zatem, że wcale tak nie jest! Dlaczego nie chce być sam? Skąd problem z samotnością u Negry i innych psów? Czworonogi to zwierzęta społeczne, które bardzo przeżywają rozłąkę ze swoją grupą. Czują się członkami rodziny – tak je przecież traktujemy – i nie chcą się z tą rodziną rozstawać. Dodatkowo działa tu czynnik rasy. Akurat polski owczarek nizinny jest nastawiony na współpracę z człowiekiem. PON-y najchętniej towarzyszyłyby opiekunowi w każdej minucie życia i są gotowe zrobić dla niego wszystko. Takim psom jest dużo trudniej zrozumieć, że rozłąka jest czasem konieczna i należy ją znieść z godnością. Dużo łatwiej przychodzi to psom należącym do ras nauczonych w przeszłości pracy w samotności. Na przykład mastify tybetańskie, których nie trzeba uczyć stróżowania, bo mają je we krwi, nie widzą problemu w samodzielnym patrolowaniu terenu. Ale wróćmy do naszej Negry przeżywającej samotność podobnie jak psy ras towarzyszących, retrievery i wiele innych. Kong – to gumowy stożek z otworem w środku, do którego możemy włożyć pasztet lub mokrą karmę, a pies z zachwytem to wyliże. Cena od 25 zł. Coś do nagrywania – telefon, tablet, kamerka internetowa. Cokolwiek, co pozwoli nam obserwować psa podczas naszej nieobecności. Warto sprawdzić! Rodzina lub znajomi – niezastąpieni do pomocy w pierwszych tygodniach pracy z psem. Nie możemy od razu zostawiać psiaka samego! Mata węchowa – to mały dywanik z długimi frędzlami, między którymi ukrywasz smaczki. Pies szuka ich nosem, co bardzo go zajmuje. Nudzi się… Na początek zastanówmy się, jakie uczucia targają Negrą. Czy na co dzień wymusza od opiekunów zabawę i głaski? Czy szczeka, gdy chce coś dostać? A może potrzebuje ciągle nowych zabawek i zajęć, bo szybko się nudzi? No i najważniejsze – czy kiedy właściciele wychodzą do pracy, bardzo się tym stresuje czy raczej leży i smutno patrzy, ale się tym zbytnio nie przejmuje? W tym drugim wypadku można podejrzewać, że jej wycie i szczekanie to objaw frustracji i znudzenia. Wówczas rozwiązaniem będzie długi spacer przed wyjściem i zostawienie wielu zabawek na czas samotności. Sprawdzą się: sznury do gryzienia, poroże, kong wypełniony mokrą karmą. Dodatkowo dobrze by było, aby suczkę ktoś w międzyczasie odwiedził i zabrał na krótki spacer. Wszystko po to, by przerwać nudę i by pies miał po czym odpoczywać.…czy przeżywa? Nieco inaczej wygląda jednak sytuacja, gdy suczka na co dzień nie odstępuje opiekunów na krok, a kiedy ci szykują się do wyjścia, panikuje, dyszy, popiskuje, zastawia sobą drzwi, skacze. Warto zadać sobie pytania: czy potrafi zostać sama w innym pokoju niż ludzie, za zamkniętymi drzwiami? Czy w domu czuje się bezpiecznie? Czyż nie broni opiekuna przed innymi osobami? Czy ma z nim dobrą relację? Czy ma zapewnione wszystkie potrzeby, np. te związane z poznawaniem nowych terenów i kontaktami z psami? Jeśli ma takie problemy, może przejawiać lęk przed samotnością – tzw. lęk separacyjny. Trzeba wtedy zacząć od nauki samotności i ćwiczyć, gdy domownicy są w domu. Jak? Zostawiając psa w innym pokoju, początkowo na kilka minut, a potem na coraz dłużej. Pies słyszy dźwięki dochodzące zza drzwi i wie, że wszyscy są. Do pokoju przenosimy mu legowisko, by miejsce to stało się jego bezpieczną bazą. W międzyczasie oswajamy rytuał wychodzenia (zakładania kurtki, chowania kluczy). Wiele razy w ciągu dnia wychodzimy z domu na niby (gdy pies jest zamknięty w swoim pokoju) i mówimy do niego, by wiedział, że cały czas jesteśmy. Czasem brzdękamy kluczami, czasem otwieramy i zamykamy drzwi wejściowe. Wszystko po to, by odczarować dźwięki, które wywołują u psa stres. Zostawiamy też dużo zabawek do żucia i gryzienia, a także kong do wylizywania. Cierpliwości! Całe to odwrażliwianie przyniesie efekt, jeśli będziemy je przeprowadzać stopniowo. Dopiero, gdy udają się nam ćwiczenia z wychodzenia na niby, a pies czuje się bezpiecznie w swojej bazie, możemy zacząć na kilka minut naprawdę wychodzić z domu. Negra powinna być w swoim pokoju, by nie widziała, że właściciele wychodzą. Przez pierwsze tygodnie ćwiczeń uda się opiekunom wyjść na kilka, kilkanaście minut. Ale nie na cały dzień do pracy! Do tego potrzeba czasu i cierpliwości. Niestety, nie jesteśmy w stanie wytłumaczyć psu: „Dzisiaj ćwiczymy, bo jest niedziela, ale jutro zostaniesz na 8 godzin sam, bo będzie poniedziałek”. Dlatego na wiele tygodni, podczas których dopiero uczymy psa samotności, potrzebujemy kogoś, kto będzie z nim cały czas – u nas w domu – lub do kogo będziemy go mogli zaprowadzać. Co jeszcze ułatwi rozłąkę? Jak oduczyć psa bać się samotności? Wiemy już, że Negra potrzebuje ćwiczeń z zostawania samotnie w domu i nauki spokojnego przebywania w swojej bazie, a także pracy nad emocjami, gdy słyszy dźwięki towarzyszące wychodzeniu opiekunów z domu. Zostawiając ją samą, warto włączyć telewizję lub radio, by słyszała szmer muzyki i ludzkiego głosu. Po powrocie (początkowo już po kilku minutach nieobecności) nie otwierajmy drzwi do pokoju od razu, tylko dopiero, gdy sami będziemy spokojni, i nie emocjonujmy się, że „piesek tak ładnie czekał”. Niech to będzie coś zupełnie normalnego! Spacery i koledzy Nierzadko jest tak, że problemy z zostawaniem w domu to takie psie wołanie o pomoc. W ten sposób pies mówi nam, że nie realizujemy wszystkich jego potrzeb, w tym przede wszystkim potrzeby kontaktów społecznych. Dlatego opiekunom Negry radziłabym zabieranie jej codziennie na długi spacer nastawiony na węszenie i poznawanie nowych terenów oraz regularne spotykanie się z kilkoma zrównoważonymi psami, które suczka polubi. Nie mają to być grupy obcych psów, ale kilku fajnych czworonożnych znajomych! Podziel się tym artykułem:Aleksandra WięcławskaCertyfikowana trenerka psów (kurs ukończony w Centrum Kynologicznym Canid). Ukończyła też liczne kursy i uczestniczyła w kilkunastu seminariach z zakresu zachowania, żywienia i opieki nad psami. Istnieje wiele teorii dlaczego psy jedzą własne odchody. Podzielić je można na dwie grupy, które wynikają z zachowania lub są problemem medycznym. Jeśli uważasz, że twój pies ma raczej problem natury medycznej udaj się z nim do weterynarza. Przebada Twojego psiaka i znajdzie źródło jednak stawiasz na problemy natury behawioralnej i chcesz samodzielnie pomóc psu pozbyć się tego problemu musisz wiedzieć jak się do tego zabrać. Próbuj kilku trików, nie zniechęcaj się po pierwszej nieudanej próbie. Nie złość się na psa. Niepotrzebnie wywołasz w nim stres i pogłębienie zatem pomóc psiakowi? Oto kilka rad:– Podawaj swojemu psu odżywcze pokarmy w rozsądnych ilościach.– Karm psa dwa razy dziennie o regularnych porach. Pies nie powinien mieć dostępu do pokarmu przez cały czas.– Utrzymuj odbyt psa w czystości oraz dbaj również o jego uzębienie.– Zapewniaj psu ćwiczenia fizyczne. Stymuluj swojego psa – stawiaj na ruch!– Naucz psa reagować na komendę „Zostaw to!”. Musisz dać psu do zrozumienia, że to Ty jesteś liderem i Panem. Pies ma się podporządkować Tobie, a nie Ty jemu.– Można dodać psu do jedzenia łyżkę soku z ananasa, dyni, szpinaku, ogórka kiszonego czy czosnku. Podobno kupa z domieszką tych „specyfików” odrzuca psa. Niech więc ją zostawi w spokoju!– Zawsze nagradzaj psa, gdy Cię posłucha.– Odwiedź sklep zoologiczny. Znajdziesz tam mnóstwo specyfików, które Ci pomogą w walce z tym problemem.– W niektórych przypadkach założenie psu kagańca może pomóc w walce z tą przypadłością. Ta metoda będzie działać jeśli Twój pies nie jest na smyczy lub łańcuchu pod domem. Jak nauczyć psa kto rządzi w domu? To proste. Najlepiej przy jasny i wyraźny przykład. Takie piesek obserwuje i w mig wszytko rozumie. Obserwacja zachowania właścicieli psa jest dla niego dobrą lekcją. Więcej moich komiksów rodzinnych znajdziesz 👉🏻 TUTAJ. Może nie wiesz, ale mam też całe mnóstwo komiksów biurowych. Zobacz je 👉🏻 TUTAJ. pozdrawiam Zuch Fajne? Daj lajka i zostaw komentarz About Latest Posts Maciej Mazurek - prywatnie mąż Karoliny oraz tata Szymona, Hani i Adasia. Uzależniony od kawy, którą próbuję zastąpić yerbą, w wyniku czego piję jedno i drugie. Uważam, że świat bez Pink Floydów byłby bardzo smutny. W 2009 roku wystartował blog z autorskimi komiksami - satyra na pracę w biurze. Od 2012 zacząłem pisać na moim drugim blogu - o tym jak być facetem: tatą, mężem i geekiem naraz... Prowadzę również swoje własne studio graficzne Zuchowe Studio gdzie projektuje fajne rzeczy dla znanych marek i tych, które dopiero chcą być znane. W 2016 wszystkie moje aktywności połączyłem w jedną całość na Brak pewności siebie u psa może prowadzić do rozmaitych zaburzeń i problemów, w tym do agresji, nieśmiałości, rozmaitych lęków, a nawet fobii. Jeśli dostrzegasz, że Twój pies jest zestresowany i brakuje mu pewności (jedno z drugim ściśle się wiąże), wesprzyj go i zastosuj kilka prostych metod, by pomóc pupilowi ułożyć sobie dobre relacje z ludźmi i innymi zwierzętami. Brak pewności siebie – z czego wynika? Brak pewności siebie, który idzie w parze ze stresem, może mieć wiele przyczyn. Mogą to być np. predyspozycje genetyczne. Powszechnie już wiadomo, że stres, na jaki narażona jest suka w ciąży i po porodzie, wpływa bezpośrednio na szczenięta. Szczenię może być zatem genetycznie predysponowane do lękliwości, a co za tym idzie – braku pewności siebie. Innymi przyczynami mogą być brak socjalizacji czy traumatyczne doświadczenia i przemoc wobec psa. Pies, który jest lękliwy i wycofany, może bać się dosłownie wszystkiego – pozornie bez powodu. Ale powód zawsze jest, dlatego warto spróbować dotrzeć do źródła. Bez względu na to, czy pies przejawia lęk lub strach przed obcymi ludźmi, innymi zwierzętami, nowymi miejscami, samochodami, głośnymi dźwiękami czy czymkolwiek innym, można go wspierać, umacniając jego pewność. Jak zbudować pewność siebie u psa? Jeśli chcesz, aby Twój pies był pewny siebie i odważny, musisz poświecić mu czas i zaangażować się w tę relację. Podstawą jest tutaj zbudowanie zaufania i poczucia bezpieczeństwa. Niezależnie od tego, czego obawia się Twój pies i w jakich sytuacjach traci pewność siebie, możesz ją budować poprzez regularne ćwiczenia, np. z zakresu podstaw posłuszeństwa, sztuczek, etc. Dlaczego to takie ważne? Pies, który osiąga sukcesy (zyskuje nowe umiejętności, jest za nie regularnie nagradzany), buduje swoją pewność, ma dobre samopoczucie. Jeśli do tego ufa właścicielowi, istnieje wielkie prawdopodobieństwo, że w jego obecności będzie czuł się o wiele pewniej i swobodniej w trudnych sytuacjach – będzie wiedział, że ma w swoim przewodniku oparcie. Wszystko to sprawia, że na bodźce, których się obawia, będzie reagował mniej lękliwie. Jeśli zaś wiesz, co w Twoim psie wywołuje lęk, rozwiąż problem np. przy pomocy przeciwwarunkowania. Na czym ono polega? Najogólniej rzecz ujmując, na zestawieniu ze sobą dwóch bodźców – tego, którego pies się obawia (np. obcy człowiek, inny pies, konkretny głośny dźwięk, itp.) oraz tego, który jest dla psa przyjemny (w tej roli zazwyczaj doskonale sprawdzają się smakołyki). Kiedy pojawia się „obiekt” wywołujący negatywne uczucia psa, natychmiast podaj mu smakołyk. Pies szybko zacznie kojarzyć, że pojawienie się czegoś do tej pory interpretowanego jako złe, jest równoznaczne z pojawieniem się smakołyka, więc w efekcie… przestanie reagować lękiem. Mało tego, może zacząć okazywać radość na widok kogoś lub czegoś, co do tej pory było dla niego straszne. Przykład – pies boi się obcych ludzi: Jeśli masz taką możliwość, poproś znajomego (ale takiego, którego pies nie zna), aby pomógł Ci w prostym ćwiczeniu – niech stanie lub np. spaceruje w dużej odległości od psa. Upewnij się, że pies go widzi. Jeśli zachowuje się spokojnie, nie wykazuje lęku czy paniki, szybko go nagródź, np. przysmakami Pedigree. Jeżeli pies się stresuje, nie nagradzaj go, bo w ten sposób możesz wzmocnić właśnie to zachowanie! Po prostu oddal się od znajomego i powtórz ćwiczenie od początku z większej odległości. Kiedy po kilku sesjach pies będzie czuł się swobodnie, możesz stopniowo, bardzo powoli zmniejszać odległość od obcego dla psa człowieka. Gdy pies będzie już bardzo blisko znajomego i nie będzie wykazywał silnego stresu, poproś znajomego, by wręczył mu smakołyk – Twój pupil nie musi wziąć go z ręki, znajomy może go wyrzucić w stronę psa. Ale uwaga! Powinien zrobić to ostrożnie i delikatnie, bo gwałtowny ruch może wystraszyć psa. Pamiętaj, aby nigdy nie zmuszać psa do niechcianej interakcji. Jeśli zaciągniesz psa na siłę do obiektu, którego się boi (jest to flooding, czyli „zalanie bodźcem”), możesz spowodować jeszcze większy lęk, a nawet panikę!Dokładnie taki sam schemat zastosuj np. w przypadku, gdy Twój pies traci pewność siebie w obecności innych psów. I tutaj możesz poprosić o pomoc znajomego, który ma psa. Uwaga! Musi to być pies o dobrych kompetencjach społecznych, spokojny i zrównoważony. Unikaj też psów bardzo dużych. Początkowo obcy pies powinien znajdować się w dużej odległości od Twojego psa. Stopniowo zmniejszaj dystans, aż psy będą całkiem blisko siebie, np. będzie je dzielić jedynie ulica. Nie zatrzymuj się z psem, ale po prostu przechodź z nim jak na normalnym spacerze i sowicie nagradzaj go, jeśli zachowuje spokój. Jeżeli jest zestresowany, oznacza to, że któryś z wcześniejszych etapów nie został właściwie wypracowany i musisz się cofnąć do tego, na którym pies czuł się dobrze. Nauka podstawowych komend Nauka komend nie tylko pozwoli zwiększyć pewność psa i zbudować silną więź między Wami, ale sprawi, że będziesz miał realną szansę właściwie reagować w trudnych sytuacjach. Jeśli np. Twój pies boi się obcych psów bądź ludzi i natychmiast chce przed nimi uciekać, możesz go zatrzymać nie siłą, ale skupieniem na sobie uwagi. Pies, który będzie się w Ciebie wpatrywał w oczekiwaniu na smakołyk, może nawet nie zauważyć, jak szybko pojawi się i minie „zagrożenie”. Dowiedz się więcej z tekstu: Nauka komend dla psa – siad, leżenie, przychodzenie. Budowanie odwagi u psa adoptowanego ze schroniska Adopcja psa ze schroniska jest rzeczą godną pochwały. Decydując się na taki krok, ratujesz psa, który teraz ma szansę na spokojne i szczęśliwe życie. Nie oczekuj jednak tego, że pies schroniskowy „będzie Ci wdzięczny” tylko za to, że wziąłeś go pod swój dach. Choć jest to powszechne przekonanie, jest ono… błędne. Pomimo tego, że bardzo chcemy w to wierzyć, psy nie znają takich emocji jak wdzięczność czy poczucie wstydu (kiedy zatem pies patrzy na Ciebie „zawstydzony”, gdy zrobi coś złego, nie wstydzi się, ale najprawdopodobniej boi się i wysyła do Ciebie tzw. sygnały deeskalacyjne). Wszystko to sprawia, że musisz przygotować się na pracę z psem schroniskowym. Taki pies, z bardzo dużym bagażem doświadczeń (często niestety przykrych, a nawet traumatycznych), może być zupełnie pozbawiony pewności siebie, lękliwy, a nawet z tego powodu agresywny. Co zatem możesz zrobić? Daj psu czas na poznanie nowego otoczenia, które od teraz będzie jego domem. W żadnym wypadku do niczego nie zmuszaj psa siłą (wspomniany wyżej flooding). Poświęć psu jak najwięcej czasu, aby mógł Cię poznać i tym samym zaufać. Stawiaj jasne granice i przede wszystkim zachowaj konsekwencje w swoich postanowieniach – psy bardzo lubią zasady i przewidywalne środowisko, bo dzięki nim czują się bezpiecznie. Postępuj wedle wyżej wymienionych zasad, tj. ucz psa podstaw posłuszeństwa metodami pozytywnymi i sięgnij po przeciwwarunkowanie, jeśli pies boi się określonych bodźców. Przeczytaj też nasz artykuł: Wychowanie psa i oduczanie go niewłaściwych nawyków. Kiedy sięgnąć po pomoc specjalisty? Czasem, pomimo najlepszych chęci i zaangażowania, Twoje działania mogą nie przynosić oczekiwanych efektów. W takiej sytuacji zwróć się o pomoc do doświadczonego behawiorysty. Wspólnie z pewnością uda się Wam wyznaczyć plan działania i metodą małych kroków doprowadzicie do poprawy. Bądź także w stałym kontakcie z zaufanym lekarzem weterynarii, bo niewykluczone, że pies ze schroniska będzie potrzebował nie tylko terapii behawioralnej, ale także pomocy medycznej. Jesteś właścicielem szczeniaka? Twój pies załatwia się w domu i nie wiesz, jak go tego oduczyć? Dowiedz się, jak wychować psa, aby załatwiał się na dworze. Co daje mata? Jaką metodę zastosować – kar czy wynagrodzeń? Wyjaśniamy w naszym artykule. Dowiedz się, jak nauczyć zwierzę oddawania moczu poza domem na spacerze. Sprawdź, jak tego właściwie dokonać. W jaki sposób wyprowadzać psa? Aby właściwie nauczyć psa np. terriera jacka russella załatwiania się, należy się posługiwać techniką chwalenia i nagradzania. Przydatna będzie także tresura zwierzęcia. Należy to powtarzać za każdym razem, gdy zwierzę właściwie wykona czynność lub komendę. Lepiej natomiast unikać upominania i karania. Jeśli więc po powrocie z pracy zauważysz plamę na dywanie, posprzątaj i wynieś psa na zewnątrz. Jeśli załatwi się na trawniku, pochwal go. Najlepiej wynieść go wtedy, gdy się obudzi bądź zje. Szczególnie w miejscach, gdzie są pozostawione zapachy po innych zwierzętach. Wówczas w zwierzaku obudzi się instynkt znaczenia obszaru. Głośno go pochwal przyjemnym głosem, pogłaszcz lub daj smakołyk. W przypadku, jeśli załatwi się w domu, możesz go upomnieć albo szturchnąć delikatnie za skórę za szyją. Metody tej używają matki suki. Jak nauczyć psa załatwiania się na matę? Podkłady higieniczne to wynalazek dla wyjątkowo odpornych psów. W treningu czystości sprawdzi się mata. Należy psa umieszczać na niej po posiłku, spaniu, zabawie czy po zasygnalizowaniu potrzeby oddania moczu. Po skorzystaniu z maty należy zwierzę wynagrodzić. Matę należy stopniowo przesuwać w kierunku drzwi wyjściowych. Następnie można ją zabierać na spacery. Po poznaniu nowego miejsca do wydalania przez zwierzę można zrezygnować z maty. W jaki sposób nauczyć zwierzę załatwiania się na dworze? Masz szczeniaka golden retrievera? Po nauczeniu się załatwiania na matę należy szczenię wynosić na zewnątrz po: zabawie posiłku po obudzeniu się Nawyk może być wypracowany po kilku próbach lub miesiącach. Należy się uzbroić w cierpliwość. W przypadku mieszkania w domu można pominąć etap z matą. Wówczas można wynieść psiaka i postawić go na podwórku. Alternatywą mogą być kuwety dla psów. Stworzone są ze sztucznej trawy. Wystarczy wtedy wstawić psiaka do kuwety. O czym jeszcze warto wiedzieć? Warto przygotować sobie plan, aby nauczyć psa na przykład rasy pomeranian załatwiania się na dworze. Istotne jest wychodzenie ze zwierzęciem na spacery. Najlepiej zaplanować około 8-10 spacerów dziennie. Przerwy powinny trwać około 3-4 godziny. Najlepiej wybrać czas po spaniu, zabawie czy posiłku. Ważne, aby pamiętać o smyczy. Wynagradza się także psa za każdym razem, kiedy załatwi się na zewnątrz. W ten sposób wykształca się u niego motywację. W przypadku niepowodzenia nie zaleca się stosowania kar. Do nauki czystości należy wybierać akcesoria takie jak: kuweta mata smycz szelki obroża Nie wybiera się natomiast takich, które mogą wywołać lęk. Cierpliwość popłaca! Istotna jest także komunikacja z psem. Dlatego należy nawiązywać z nimi kontakt wzrokowy. Co ciekawe, nierzadko psy oddają mocz w efekcie uległości, ekscytacji czy w reakcji na pewne sytuacje na przykład odwiedzenie przez gości. W takich sytuacjach należy nauczyć zwierzę innych zachowań. Można pomyśleć o nauce leżenia na posłaniu czy wykonywania prostych komend. Dziękujemy za ocenę artykułu Błąd - akcja została wstrzymana Polecane firmy 0 0 0 0 Przeczytaj także

jak nauczyć psa odpoczywać